Για να είμαστε ιστορικά ακριβοδίκαιοι πρέπει να σημειωθεί, ότι πάντα οι Πόντιοι όχι μόνο ήταν δίπλα στους αγώνες των ελλαδιτών ελλήνων, αλλά και πρωτοστατούσαν για την επιτυχία τους. Δεν έχει συμβεί, όμως, ποτέ το αντίστροφο από τις ελλαδικές κυβερνήσεις και τα ελλαδικά κοινωνικά συστήματα.

 

Ποντιακός Ελληνισμός και τα 200 χρόνια Επανάστασης
ενάντια στη τούρκικη τυραννία, 1821-2021

Ανεκτίμητη η συνεισφορά των Ελλήνων του Πόντου στον Απελευθερωτικό Αγώνα από το τούρκικο ζυγό.
Πολλοί οι αγωνιστές και οι προσφέροντες στον Αγώνα. Μεταξύ αυτών και οι πολύ γνωστές οικογένειες των Υψηλαντών και Μουρούζηδων.
Η ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας στον Εύξεινο Πόντο, η μυστική οργάνωση, το μυστικό αρχηγείο της Επανάστασης.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης – ο στρατιωτικός και αγωνιστής από την Τραπεζούντα, που έδωσε τη ζωή του στον απελευθερωτικό Αγώνα, ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας από τον Απρίλιο 1820. Ανέλαβε ως “Γενικός Επίτροπος της Αρχής” μετά την άρνηση του Καποδίστρια να αναλάβει. Ήταν αξιωματικός στους έφιππους σωματοφύλακες του τσάρου, πήρε μέρος στους ναπολεόντειους πολέμους, διετέλεσε υποστράτηγος και μέλος  της αυτοκρατορικής ακολουθίας του τσάρου Αλέξανδρου. Οργάνωσε πολλές εκστρατείες και μάχες κατά τη διάρκεια της επανάστασης κατά του τούρκικου ζυγού. Μαζί και ο αδελφός του Δημήτριος Υψηλάντης, απόφοιτος στρατιωτικών σχολών Γαλλίας, μέλος των ουσάρων της αυτοκρατορικής φρουράς του τσάρου. Εκπροσώπησε τον αδελφό του Αλέξανδρο, ως Γενικού Αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας, στην Πελοπόννησο. Φτάνει στην Ύδρα με τα υπολείμματα του Ιερού Λόχου τον Ιούνιο 1821. Μεταξύ άλλων ενεργειών, περνά στο στρατόπεδο των Ελλήνων πολιορκητών της Τριπολιτσάς και αναλαμβάνει την αρχηγία των επαναστατών. Ο στρατιωτικός και ο αγωνιστής, που μετέπειτα οργάνωσε για πρώτη φορά από τις διάσπαρτες ομάδες και οπλαρχηγούς έναν κανονικό, τακτικό στρατό του νέου ελλαδικού κράτους, με δομικές και διοικητικές δομές.
Επίσης, οι στρατιωτικοί και λόγιοι Μουρούζηδες – μεταξύ αυτών τα αδέλφια Δημήτριος και Παναγιώτης που δολοφονήθηκαν με εντολές του Σουλτάνου (1812), τα αδέλφια Κωνσταντίνος και Νικόλαος που καρατομήθηκαν και αποκεφαλίστηκαν επίσης μπροστά στον Σουλτάνο (1821). Ένας άλλος γόνος των Μουρούζηδων, ο Παναγιώτης, αξιωματικός του τσαρικού στρατού, ήταν επικεφαλής των Ελληνικών τμημάτων στον Κριμαϊκό πόλεμο, τραυματίστηκε στην πολιορκία της Σεβαστούπολης, πέθανε στην Βιέννη το 1859. Ο Γεώργιος Μουρούζης, αξιωματικός τσαρικού στρατού, αποφοίτησε από στρατιωτική σχολή Βελγίου, πολέμησε στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο 1897 και στη Κρητική επανάσταση το ίδιο έτος. Κατατάχθηκε στη συνέχεια στους ουσάρους της φρουράς του τσάρου Νικολάου Β’, διακρίθηκε σε μάχες, δολοφονήθηκε στο Παρίσι.
Στα εγγεγραμμένα της Φιλικής Εταιρείας αναφέρονται πολλοί αγωνιστές από τον ιστορικό Πόντο που πήραν μέρος στον μεγάλο Αγώνα για την Απελευθέρωση από τον τούρκικο ζυγό. Αρκετοί νέοι σπουδαστές είχαν καταταγεί στον Ιερό Λόχο του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Αναφέρονται και πολλοί που ακολούθησαν τον Αρχηγό της Ελληνικής Επανάστασης κατά την εξέγερση στην Μολδοβλαχία.
Στην κυρίως επαναστατημένη χώρα, στην νεώτερη Ελλάδα, και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, κατέβηκαν πολλοί Πόντιοι για να πολεμήσουν με το όπλο στα χέρια ενάντια στους τούρκους. Στα γραπτά κείμενα οι Πόντιοι εθελοντές μαχητές αναφέρονται με τα ονόματα της καταγωγής τους : “Μαυροθαλασσίτες”, “Τραπεζούντιοι”, Σινωπείς” , “Αργυρουπολίτες” , κλπ. και οι εθελοντές αυτοί πολέμησαν γενναία στα παιδία των μαχών.
Για να είμαστε ιστορικά ακριβοδίκαιοι πρέπει να σημειωθεί, ότι πάντα οι Πόντιοι όχι μόνο ήταν δίπλα στους αγώνες των ελλαδιτών ελλήνων, αλλά και πρωτοστατούσαν για την επιτυχία τους. Δεν έχει συμβεί, όμως, ποτέ το αντίστροφο από τις ελλαδικές κυβερνήσεις και τα ελλαδικά κοινωνικά συστήματα : με μέγιστη ευθύνη και υποκρισία την προδοσία του Ποντιακού ζητήματος και του Απελευθερωτικού Αγώνα Σωτηρίας ιδίως το 1916-1923 στα χρόνια της Γενοκτονίας, όπως και το νεο-προσφυγικό ζήτημα από την πρώην Σοβιετική Ένωση το 1989-2000 με τα σκοπίμως άλυτα ζωτικά προβλήματα σε βάρος των Ελλήνων προσφύγων στον ελλαδικό χώρο κ.λπ., με απαράγραπτες ευθύνες στα εγκλήματα αυτά της ελλαδικής αριστεράς και κάθε απόχρωσης “κυβερνήσεων”-διοικήσεων.
200 χρόνια Επανάστασης !

Ζήτω το Έθνος, Ελλάδα και Ορθοδοξία !

[εκ κειμένων ΕπΠΠΣ ”η Αργώ”/2021]