Στον πόλεμο Ρωσσίας – Ουκρανίας η ξενοκίνητη ελλαδική διακυβέρνηση εμφάνισε τον εκεί γηγενή Ελληνισμό σαν μέρος του προβλήματος, βάζοντάς τον στο στόχαστρο (πάλι), και καθιστώντας τον Ελληνισμό του Ευξείνου Πόντου εφεξής όμηρο των κυρίαρχων τάσεων στην Ρωσσία και Ουκρανία.

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ και ΕΠΙΣΤΟΛΗ 2014

Η Επιστολή 2014 που επιδόθηκε στην τότε ελλαδική διακυβέρνηση απευθύνεται σήμερα, απαράλλακτη, στον πρωθυπουργεύοντα κ. Μητσοτάκη.
Δεν έχουν πια σημασία τα πρόσωπα στο ελλαδικό κουκλοθέατρο :
απλά, όπου στην Επιστολή το όνομα του τότε ”υπουργού εξωτερικών και αντιπροέδρου της ελλαδικής κυβέρνησης” Βενιζέλου Ευάγγελου,  σήμερα βλέπουμε το όνομα του ”πρωθυπουργού της ελλαδικής κυβέρνησης” Μητσοτάκη Κυριάκου.

 

Την επίκαιρη Επιστολή 2014 μπορείτε να διαβάσετε στο τέλος της παρούσας Ανακοίνωσης του Συλλογικού-αντιπροσωπευτικού φορέα μας.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Στον τόσο επικίνδυνο και απρόβλεπτο πόλεμο Ρωσσίας – Ουκρανίας (βλ. Δύσης) ο φερόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας, με τις ανιστόρητες και επικίνδυνες πράξεις του, εμφάνισε τον αυτόχθονα Ελληνισμό στην Ουκρανία σαν μέρος του προβλήματος μεταξύ των δύο συγκρουόμενων χωρών, εξυπηρετώντας έτσι απόλυτα την προπαγάνδα των εμπλεκόμενων ξένων δυνάμεων.
Από την έναρξη των γεγονότων το 2014, ενώ διαμελίζονταν έλληνες από οβίδες και ρουκέτες στην Σαρτανά και ευρύτερα, η ελλαδική διακυβέρνηση που συνέπεσε να παριστάνει τότε την προεδρεύουσα της ΕΕ, αντί να πρωτοστατήσει για ισχυρή Ευρωπαϊκή διαμεσολάβηση μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, εξυπηρέτησε πιστά τα επιδιωκόμενα τρίτων χωρών, στο βαθμό εγκατάλειψης και προδοσίας του εκεί Ελληνισμού.
Δεν γελιόμαστε και δεν περιμέναμε ούτε και σήμερα από την ελλαδική κυβέρνηση να ανταπεξέλθει στην υποχρέωσή της για την πρόληψη και ασφάλεια των εθνικών συμφερόντων στον Εύξεινο Πόντο, όπως κάνουν πάντα η τούρκικες ηγεσίες σε αντιδιαστολή με τις υποτακτικές ελλαδικές διακυβερνήσεις (…).
Και σήμερα, δυστυχώς, η ελλαδική κυβέρνηση δεν υπηρετεί την ΑΣΦΑΛΕΙΑ, την περαιτέρω ΕΙΡΗΝΗ και το ΜΕΛΛΟΝ για τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ στην Ουκρανία και στην Ρωσσία. Εξακολουθεί και υπηρετεί τις ξένες επιδιώξεις, όπως έκαναν οι προκάτοχοί της, εξίσου κατευθυνόμενα και ελεγχόμενα.
Δεν ανέλαβε ποτέ και ευθαρσώς, ως εξ αρχής όφειλε, ενεργό διαμεσολαβητικό ρόλο για ουσιαστική παρέμβαση της ΕΕ ανάμεσα στη Μόσχα και το Κίεβο. Η κρίση δεν ξεκίνησε στις 22 Φεβρουαρίου εφέτος, ξεκίνησε και υφίσταται με βομβαρδισμούς εδώ και 8 χρόνια. Για άλλη μία φορά στην Ιστορία μας, είμαστε μάρτυρες ανεπανόρθωτης ζημίας σε βάρος του Ελληνισμού στα νοτιοανατολικά της Ουκρανίας και στην ίδια την Ρωσσική Ομοσπονδία.
Στην Σαρτανά και στο Ντόνμπας οι έλληνες δολοφονούνται από το 2014, από τις ουκρανικές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες και από ανταποδοτικούς κανονιοβολισμούς των αυτονομιστών της νοτιοανατολικής Ουκρανίας. Δεν είδαμε τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα ούτε να σπαράζουν, όπως ξαφνικά σήμερα με κροκοδείλια δάκρια, ούτε να βγάζουν καταδικαστικά λογύδρια στην Βουλή και ΕΕ.
Διαπιστώνουμε και στην τρέχουσα κρίσιμη περίοδο, και πριν από το ξέσπασμα του πολέμου Ρωσσίας-Ουκρανίας, η ελλαδική διακυβέρνηση να παίζει πειθήνια τον ρόλο του κομιστή και φερέφωνου των ξένων και νατοϊκών συμφερόντων. Εξοργιστική η υποκρισία και η υπηρετικότητα, εμφανέστατοι οι θεατρινισμοί για ”κατακτητές και ειρηνόφιλους αμυνόμενους” που ξαφνικά υποφέρουν από την ”επιθετικότητα της Ρωσσίας”, οι ξενοκίνητες αποστολές στρατιωτικού υλικού εξ ονόματος της Ελλάδας στην Ουκρανία (…).
Οι μόνοι, που είχαν συμφέροντα για πολεμική σύγκρουση μεταξύ ρώσσων και ουκρανών είναι οι ΗΠΑ και ο αγγλοσαξονικός παράγοντας στην Ευρώπη, που παρέσυραν και τις υπόλοιπες νατοϊκές χώρες.
Για όσους γνωρίζουν πραγματικά το τι και γιατί συμβαίνει στην Ουκρανία, είναι πέραν του προφανούς πως οι εμφανίσεις, δηλώσεις και ενέργειες του ελλαδίτη πρωθυπουργεύοντος στα πλαίσια των ”δυτικών συμμάχων μας” δεν είναι μόνο απαράδεκτες, αλλά και επικίνδυνες.
Οι αναφορές του, από δήθεν ενδιαφέρον για τον γηγενή Ελληνισμό στην περιοχή, με ανεύθυνα υπονοούμενα για αυτοκαταχωρισμό των εκεί ελλήνων στις ξενόδουλες ελλαδικές θέσεις, αποτελούν ευθεία υπονόμευση και παγίδευση όλου του Ελληνισμού στις ιστορικές μας εστίες τόσο στην επικράτεια Ρωσσίας και Ουκρανίας, όσο και στον Εύξεινο Πόντο γενικότερα. Με τις ενέργειές του, και με αυτά που έπρεπε να πράξει και δεν έπραξε από την θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδας, ενέπλεξε στα παιχνίδια των Δυτικών δυνάμεων την οντότητα και τη βιοτική σχέση του Ελληνισμού Ρωσσίας-Ουκρανίας με τους ντόπιους λαούς, με τους οποίους πάντα διατηρούσε καλές σχέσεις. Διακρίνουμε, ο εξ ελλαδικών εδράνων κ. Μητσοτάκης πρόσφερε, επιπόλαια ή σκόπιμα, στην ”δυτική συμμαχική” προπαγάνδα παραπληροφόρησης την ψεύτικη εικόνα, χρεώνοντάς την στον Ελληνισμό της Ουκρανίας και χωρίς να είχε κανένα δικαίωμα γι αυτό, ότι οι εκεί έλληνες επέλεξαν στρατόπεδο (εκατό χρόνια πριν ο Βενιζέλος Ελ., άλλος ένας ελλαδίτης πρωθυπουργός, κατά τα δεδομένα συγγενής και σίγουρα συντοπίτης του κ. Μητσοτάκη, έπραξε τα ίδια τότε προς τον Αμερικανό πρόεδρο και Ευρωπαϊκές χώρες, υπονομεύοντας τον αγώνα επιβίωσης του αιματοβαμμένου Πόντου από την βάρβαρη, τούρκικη κατοχή και Γενοκτονία (…)).
Η μόνη χώρα στην Ευρώπη και στον κόσμο, που όφειλε να διαφοροποιηθεί από τις υπόλοιπες δυτικές χώρες και να απέχει από την όποια εκστρατεία ενάντια στην Ρωσσία, εφ όσον αποτύγχαναν και όλες οι προσπάθειες διαμεσολάβησης ως μέλος της ΕΕ, είναι η Ελλάδα.
Και δεν το έπραξε η παρούσα κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Όχι γιατί δεν ήταν εφικτό, αλλά διότι δεν υπηρετούνται οι επιδιώξεις των ”δυτικών συμμάχων”, που εκ του αποτελέσματος ελέγχουν τον ίδιο και την εκάστοτε ελλαδική κυβέρνηση.
Η προσμονή των ”συμμάχων”, ΗΠΑ και αγγλοσαξονικού παράγοντα, επιτεύχθηκε. Στα διαχρονικά πλαίσια των συμφερόντων τους βιώνουμε την πολεμική σύγκρουση της Ρωσσίας με την Ουκρανία, με προεργασία και υπόθαλψη των “συμμάχων μας”. Στα συμφέροντα αυτά ο πρωθυπουργός της Ελλάδας εμφανίζεται, με τον τρόπο του, σε ρόλο δυτικής μαριονέττας, με ανυπολόγιστες στο παρόν συνέπειες σε βάρος του Παρευξείνιου Ελληνισμού.
Το 2014 απευθύναμε Επιστολή-Καταγγελία στους τότε κυβερνητικούς πολιτικάντηδες, για την ζημία που προκαλούσαν οι ανάλογες ξενόδουλες ενέργειές τους. Την ίδια επιστολή, απαράλλακτη, απευθύνουμε στον σημερινό πρωθυπουργό.
Εκ των πραγμάτων, δεν έχουν σημασία πια τα πρόσωπα στο ελλαδικό κουκλοθέατρο: απλά, όπου στην επιστολή 2014 το όνομα του τότε ”υπουργού εξωτερικών και αντιπροέδρου της ελλαδικής κυβέρνησης” Βενιζέλου Ευάγγελου, βλέπουμε σήμερα το όνομα του ”πρωθυπουργού της ελλαδικής κυβέρνησης” Μητσοτάκη Κυριάκου.

Η Ανοικτή Επιστολή 2014, ανέκαθεν επίκαιρη

ΑΠ_ΕΙΣ_ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ελλαδικό Υπ.Εξ [Sof]_01_τροπ_Ανακ-2022

ΑΠ_ΕΙΣ_ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ελλαδικό Υπ.Εξ [Sof]_02_τροπ_Ανακ-2022

Υ.Γ.: Ομοίως, βέβαια, ισχύουν τα της επιστολής 2014 και για την ιστορικότητα και παρουσία του αυτόχθονα Ελληνισμού στην σημερινή επικράτεια της Ουκρανίας.