• Ελληνισμός στην πρ. Σοβιετική Ένωση: πάλι δολοφονίες Ελλήνων. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας της Ρωσσικής Ομοσπονδίας ο Υπουργός Εξωτερικών περί ”τούρκικης δημοκρατίας βορείου Κύπρου”. Ελλαδική κυβέρνηση: πάλι τα ίδια, σε υπηρεσία ουράς ΕΕ και “συμμάχων”.
• Λάθος προπαγάνδα: τα σταλινικά απομεινάρια απομυζούν και σήμερα το σώμα της Ρωσσίας.

Ουκρανία και Συμβούλιο Ασφαλείας της Ρωσσικής Ομοσπονδίας – ο Υπ. Εξ. Λαβρόφ περί ”τούρκικης δημοκρατίας βορείου Κύπρου”

Χρ. Σοφιανίδης : “… το μήνυμα δεν είναι για την Τουρκία, το μήνυμα είναι για την Ελλάδα, που από την ουρά της ΕΕ ”καταδικάζει”… Τραγωδία η ιστορική συγκυρία σύγκρουσης των δύο ορθόδοξων λαών και οι αναταράξεις στην περιοχή ιστορικής παρουσίας του Ελληνισμού… Βούτυρο στο ψωμί του τούρκικου, ισλαμιστικού καθεστώτος…”  (Εκπομπή «Χωρίς Χρώμα», δείτε στα 15.30min και 29.00min).

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ στην πρώην ΕΣΣΔ :   δολοφονίες Ελλήνων, οι ελλαδικές κυβερνήσεις πιστά “στους σπάγκους του καραγκιοζοπαίχτη”

Επισήμαινε η «Αργώ» δια του επίτιμου Προέδρου Χρ. Σοφιανίδη στις ελλαδικές κυβερνήσεις – υπουργείο εξωτερικών, και εγγράφως από το 2014, το ζήτημα και τους κινδύνους για τον Ελληνισμό στην Ουκρανία (όπως και για τα προβλήματα στην Αμπχαζία και Γεωργία).
Λίγο αργότερα, και τότε, δυστυχώς…  από επιθέσεις με πυραύλους στην πόλη Σαρτανά διαμελίστηκαν δεκάδες Έλληνες ομογενείς.

Επισημαίναμε τότε :  « Επικίνδυνη η εξέλιξη στην Ουκρανία, κίνδυνος για τον γηγενή Ελληνισμό Μαριούπολης και ευρύτερα των νοτιο-ανατολικών περιοχών,  απραξία και ανυπαρξία του ελλαδικού Υπ. Εξ. και των λοιπών… Ανέκδοτο η τότε ”Προεδρεύουσα της ΕΕ” ελλαδική κυβέρνηση , όπως και η καθεστωτική ελλαδική αντιπολίτευση.  Αντί να αναλάβει (η “προεδρεύουσα στην ΕΕ κυβέρνηση” ) έντονο διαμεσολαβητικό ρόλο ανάμεσα σε ΕΕ – Μόσχα – Κίεβο, υπηρετεί τα ψευτο-συμμαχικα συμφέροντα, κάνει τα στραβά μάτια και σιωπά».

Η ιστορία με το υπόδουλο κυβερνητικό, ελλαδικό κατεστημένο επαναλήφθηκε και τώρα με νέα θύματα στην π. Σαρτανά Μαριούπολης.

ΛΑΘΟΣ η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ περί  ”ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΩΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ”
[ τα σταλινικά απομεινάρια απομυζούν και σήμερα το σώμα της Ρωσσίας ]

Εκ κειμένων ΕπΠΠΣ ”η Αργώ”

Η Ουκρανία ως λαός και χώρα καθαίρεσε στην πράξη , στην επικράτειά της , όλα τα σύμβολα και τα μνημεία του μπολσεβίκικου φασιστικού καθεστώτος, που την αιματοκύλισε και αυτήν με εκατομμύρια θύματα.

Οι ουκρανοί αντιτάχθηκαν ως χριστιανικός λαός στα σταλινικά εγκλήματα εξόντωσης της Ορθόδοξης ταυτότητάς τους και στην υποχρεωτική , αιματηρή κολλεκτιβοποίηση (κατάσχεση) των νοικοκυριών τους.  Γι’ αυτό και υπέστησαν αντίποινα από το φασιστικό καθεστώς με μαζικές εκτελέσεις και την λιμοκτονία (δεκαετίες 1920-30).
Ως λαός τρέφουν δικαιολογημένα έως σήμερα την βαθιά αντιπάθεια στα σταλινικά απομεινάρια , που εκτρέφονται και σήμερα ως τμήμα της Ρωσσικής νομενκλατούρας στους πολιτικούς και κυρίως στρατιωτικούς κόλπους της Ρωσσίας.

Είναι λάθος της Ρωσσικής πλευράς, έχοντας αναλάβει επισήμως από το 1992 τις υποχρεώσεις της ΕΣΣΔ, και ενώ έχει αποκηρύξει να μην καταδικάσει απερίφραστα και να μην εκφράσει την ειλικρινή ”συγγνώμη” απέναντι σε όλους τους λαούς της πρώην Σοβιετικής Ένωσης , μεταξύ αυτών ιδίως και ο Ποντιακός λαός , για τα μαζικά σταλινικά εγκλήματα σε βάρος της Ανθρωπότητας.
Αντί αυτού , συντηρεί έως και σήμερα μνημεία, σύμβολα, ονομασίες πλατειών και τοπωνυμίες του σταλινικού και μπολσεβίκικου φασισμού, λόγω πολλών υψηλόβαθμων απογόνων και σταλινικών απομειναρίων στο στράτευμα και στα σώματα ασφαλείας της Ρωσσίας.

Είναι ολίσθημα να προπαγανδίζει , προς ικανοποίηση (και συγκράτηση) των σταλινικών θυλάκων στους μηχανισμούς του κράτους της Ρωσσίας , το ιδεολόγημα του αγώνα απέναντι στους δήθεν ”νεοναζί” , με επίκληση κάθε τόσο της νίκης στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.
Ένα ιδεολογίστικο αφήγημα με στόχο την συσπείρωση του σύμμικτου πια κοινωνικού συνόλου γηγενών και φερτών, αλλογενών και αλλόθρησκων λαών στην επικράτεια της σημερινής Ρωσσίας , προς ”ενοποίηση” της πρόσμικτης αυτής κοινωνίας γύρω από έναν τεχνητό “σκοπό”, αφού πια δεν διαθέτει στο σύνολό της τα ομογενή παραδοσιακά ερείσματα για μία εθνολογική συσπείρωση, όπως η Ορθοδοξία και λαός με σλαβική-ρωσσική καταγωγή, που σε τραγικό βαθμό εξοντώθηκαν από το μπολσεβίκικο φασισμό και σταλινισμό.

Έτσι , δομώντας στην σημερινή ρωσσική κοινωνία μία νέα ”ιδεολογίστικη υπαγωγή” , γύρω από έναν αναμασημένο σκοπό-σύνθημα της ΕΣΣΔ στη βάση επιτυχούς έκβασης στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο ,  η σταλινική νομενκλατούρα της Ρωσσίας επιτίθεται και χαρακτηρίζει σαν ”νεοναζί” όλους εκείνους που δεν ανέχονται την υποκρισία αυτή και στην πράξη δικαιώνουν την μνήμη των θυμάτων, όπως στο παράδειγμα ενός ολόκληρου σλαβικού λαού και κράτους της Ουκρανίας.

Μία ειλικρινής, έγκαιρη και δημόσια ”συγγνώμη” θα λύτρωνε ψυχικά τους ίδιους και θα είχε αποτρέψει νέες συμφορές, που διαπράττονται και σήμερα προς τέρψιν των απομειναρίων του σταλινισμού στην Ρωσσία – την μεγαλύτερη χώρα-θύμα του μπολσεβίκικου φασισμού.