Σχέσεις Ελλάδας – Ρωσσίας
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΠΟΥ ΕΔΡΑΙΩΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (ΒΥΖΑΝΤΙΟ) ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (ΠΟΝΤΟΣ ΕΥΞΕΙΝΟΣ), όπου συνόρευε η πρώιμη ΡΩΣΣΙΑ – έπειτα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΡΩΣΣΙΑ. Επίκαιρη και σήμερα η Επιστολή για τις σχέσεις των δύο λαών και χωρών, του Συλλογικού-αντιπροσωπευτικού φορέα μας.
Ιδιαίτερα επίκαιρη και σήμερα η Επιστολή του Παμποντιακού Συλλόγου “η ΑΡΓΩ” για τις σχέσεις των δύο λαών και χωρών, που επιδόθηκε στην ελλαδική κυβέρνηση και βουλευτές με αφορμή τις ύποπτες και βλαπτικές “πρωτοβουλίες” ορισμένων ελλαδιτών πολιτικάντηδων με στόχο την πρόκληση βλαβών στις σχέσεις των δύο κρατών και όχι μόνο (2014-).
Το ουσιώδες στην Επιστολή είναι η ανάλυση της βάσης των σχέσεων και συνεργασιών μεταξύ των δύο λαών και κρατών, την οποία δεν μπορούν να έχουν (και να το ήθελαν ακόμα) οι δυτικές χώρες – των οποίων τα ειδικά και βλαπτικά για την Ελλάδα συμφέροντα προσέτρεξε τότε να υπηρετήσει ο ”υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας και ΕΕ…”. Παρατηρεί κανείς, πως σήμερα, με την επίσκεψη του ελλαδίτη πρωθυπουργού στην Ρωσσία, προβάλλεται αυτή η βάση για την ανάγκη συνεργασίας [κάλιο αργά…].
Οι πολιτικάντηδες αυτοί σε ρόλο εν γένει χειραγωγούμενων ”εκ Δύσεων λαγών”, με την υποτακτική σιωπή, ανοχή και συνέργεια των κοινοβουλευτικών κομματικών μορφωμάτων στην Ελλάδα (με εξαίρεση ορισμένους πατριωτικούς, πολιτικούς σχηματισμούς), ακολούθησαν εμφανώς συμφέροντα ξένα, εχθρικά για την συνεργασία και ευημερία των λαών και χωρών μας. Η δραστηριότητα των ”λαγών” είχε ως συνέπεια τη δυσφήμιση της Ελλάδας στην πολιτική, δημοσιογραφική και κοινωνική σφαίρα στην Ρωσσία, την επιδείνωση των σχέσεων με την Ελλάδα, και την ”αιτιολόγηση” της ταχείας ανάπτυξης συνεργασιών με το ισλαμιστικό, εγκληματικό τούρκικο καθεστώς.
Η πολιτική και διπλωματική δειλία των ελλαδικών κυβερνήσεων ήταν και είναι κραυγαλέα σε ότι αφορά τα ιστορικά και πολιτισμικά ζητήματα που εθνικά και στρατηγικά άπτονται της Περιοχής εκεί και ιδιαίτερα τον Ελληνισμό του Πόντου [βλ. την αποσιώπηση/απόκρυψη της Γενοκτονίας που διέπραξε το τούρκικο καθεστώς , την πλήρη αδιαφορία και πλήρη εγκατάλειψη των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων Ελλήνων Ποντίων από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ πολιτών και μόνιμων κατοίκων Ελλάδας [στα αντίποδα το κραυγαλέο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο της μονομερούς απόδοσης συντάξεων στους δεκάδες χιλιάδες πολιτικούς φυγάδες (ΚΚΕ, 1949), που επέστρεψαν μετά το 1980 και απολαμβάνουν όλα τα προνόμια των ”κομματικών παιδιών” στην Ελλάδα] , τις απαράδεκτες διακρίσεις στο ζήτημα της δικαιωματικής απόδοσης της Ελληνικής Ιθαγένειας στους Έλληνες του Πόντου από τις χώρες της πρ. Σοβιετικής Ένωσης [εν αντιθέσει με ασθμαίνουσες προτεραιότητες για εκχώρηση ελληνικής ιθαγένειας στους μυριάδες ισλαμιστές και αφρικανούς λαθρομετανάστες] κοκ.
Η επίσκεψη στην Ρωσσία και συνάντηση με τον Β. Πούτιν του ελλαδίτη πρωθυπουργού, μετά και τις επισκέψεις και προετοιμασίες του υπουργού εξωτερικών Ν. Δένδια, οφείλει να αποβλέπει στην πλήρη αποκατάσταση της παραδοσιακής γέφυρας και συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες και όχι μόνο.