Το Ψήφισμα, που απευθύνεται στον Πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και στην υπουργό εξωτερικών. Επιδόθηκε με μαζική πορεία στο Υπ.Εξ. στα πλαίσια της Κεντρικής εκδήλωσης στην Αθήνα, στις 19 Μαΐου 2009, με πρωτοβουλία και συντονισμό του ΠΣ “Η Αργώ”. Ακολούθησε πορεία στην τούρκικη πρεσβεία. Προηγήθηκε κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα, με συμμετοχή συλλόγων και πλήθους κόσμου.
19 Μαΐου 2009,
πλατεία Συντάγματος, Αθήνα.
 
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΕΠΙΔΟΣΗ από τον ΕΠΙΤΙΜΟ ΠΡΟΕΔΡΟ του ΠΣ “Η ΑΡΓΩ” ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΡΟΣ τον ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ και την ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ για την ΑΠΟΣΙΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ στην ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και για ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ.

 

ΨΗΦΙΣΜΑ

Προς: – τον Πρωθυπουργό
(δια της υπουργού εξωτερικών)
– την Υπουργό Εξωτερικών

Στον ιστορικό Πόντο, μετά από μακραίωνη καταπίεση, υλοποιήθηκε από τους τούρκους η πρωτοφανούς βαρβαρότητας Γενοκτονία κατά του Ελληνισμού. Το 1916-1923 εκατοντάδες χιλιάδες γυναικόπαιδα, άνδρες και γερόντια δολοφονήθηκαν με βασανιστικούς θανάτους – περίπου ο μισός επίσημα καταγεγραμμένος ελληνικός πληθυσμός. Στις 19 Μαΐου 1919 ο Κεμάλ Μουσταφά αποβιβάζεται στην Αμισό (Σαμψούντα) για να αποτελειώσει το δεύτερο στάδιο της γενοκτονίας.

Επισήμως 353.000 νεκροί, αλλά είναι πολύ περισσότεροι.

Ο Πόντος αποτέλεσε την μοναδική περιοχή στην Μικρά Ασία όπου ο άμαχος ελληνικός πληθυσμός, απομονωμένος από τον υπόλοιπο Πολιτισμό, αντιστάθηκε ηρωικά στην γενοκτονία από τους βαρβάρους. Πολέμησε εντελώς μόνος του για την επιβίωση και την ελευθερία: άντρες και γυναίκες μαζί. Όμως, οι σκοπιμότητες των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, η υποκρισία της κυβέρνησης Ελ. Βενιζέλου και η διάδοχη κατάσταση διευκόλυναν το έγκλημα. Όσοι σώθηκαν προσφυγοποιήθηκαν σε διάφορες χώρες (Ευρώπη, Ρωσσία, ΗΠΑ και αλλού), αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς, πατρογονικά εδάφη, πόλεις και ναούς χιλιετιών.
Μεγάλο τμήμα ενσωματώθηκε στoν απελευθερωμένο ελλαδικό χώρο και αποτελεί πολύτιμο μέρος της Ελλάδας στην πορεία της νεότερης ιστορίας της, ενώ έως και σήμερα φθάνουν ελληνικές οικογένειες από την πρώην Σοβιετική Ένωση…
Το 1994, μετά από μακρόχρονο συλλογικό αγώνα, καθιερώθηκε και επίσημα από την ελληνική Βουλή η 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελλη-νισμού, με καθυστέρηση δεκαετιών της επίσημης Πολιτείας έναντι υποχρέωσής της στους Μάρτυρες και Ήρωες της Γενοκτονίας …

Ο ιστορικός Πόντος εξακολουθεί να είναι η βασανισμένη και καταπιεσμένη από την τουρκική βαρβαρότητα περιοχή. Η Τουρκία είναι ίσως η μόνη περιοχή στον κόσμο, όπου και σήμερα ο χριστιανός πρέπει να είναι κρυπτοχριστιανός για να μην διωχθεί ή θανατωθεί. Το τούρκικο καθεστώς, κατά την συνήθη πρακτική του για τις αυτόχθονες εθνικές μειονότητες στην τουρκική επικράτεια, εξακολουθεί να καταδιώκει τον αυτόχθονα πολιτισμό του Πόντου, τρομοκρατεί και φυλακίζει τους κατοίκους, απαγορεύει την επικοινωνία στην Ποντιακή – το μόνο ζωντανό ακόμα κορμό της αρχαιοελληνικής γλώσσας – καταστρέφει την πολιτισμική, ιστορική και φυσική ταυτότητα της περιοχής. Το καθεστώς αυτό δεν προσέφερε ποτέ τίποτα στον παγκόσμιο Πολιτισμό – μόνο γενοκτονίες, σφαγές, καταπίεση και καταλήστευση λαών. 
Η υποκρισία του ”Δυτικού κόσμου”, η ατιμωρησία και η κραυγαλέα σιωπή της κυβέρνησης επιτρέπουν στο ένοχο τούρκικο καθεστώς να συνεχίζει την βία και την εξαφάνιση των ιχνών των εγκλημάτων του. Τα άγρια βασανιστήρια και οι ωμές δολοφονίες χριστιανών και στις ημέρες μας από το ισλαμικό-κεμαλικό κατεστημένο της Τουρκίας εκρέουν από το σύνδρομό του να παγιώσει τα αποτελέσματα της μαζικής γενοκτονίας το 1916-1923 (βλ. δολοφονία του ιερέα Αντρέα Σαντόρο στην Τραπεζούντα το 2006, σφαγή τριών ατόμων στον χώρο εργασίας τους στην Μαλάτυα το 2007 επειδή διένειμαν το Ευαγγέλιο κ.ο.κ.)… συναφώς η καταστροφή των ιστορικών χριστιανικών εστιών στα βόρεια Βαλκάνια και η ενίσχυση στην περιοχή του εθνικιστικού και ισλαμικού φανατισμού από ορισμένους ”συμμάχους”, με δεδομένη πάντα αποδοχή της ελλαδικής κυβέρνησης (βλ. βιαιοπραγίες και καταστροφές των ορθόδοξων ναών στην Σερβία, απόσπαση του Κοσσόβου για εγκαθίδρυση τεχνητού αυτόνομου μορφώματος κ.α.), ενθαρρύνουν την σκοτεινή δράση του τούρκικου καθεστώτος και στον βόρειο ελλαδικό χώρο …

Η κυβερνητική πολιτική “σύρεται”, εξωτερική και εσωτερική, προκειμένου να υπηρετηθούν οι σκοπιμότητες της Τουρκίας. Ωραιοποιεί και εξαγνίζει προς κάθε κατεύθυνση και χωρίς όρους τον τούρκικο επεκτατισμό και κεμαλικό φασισμό:

Αποκρύπτει συστηματικά από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την διεθνή κοινότητα το έγκλημα της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού
– Μεθοδεύει τεχνητή “ελληνοτουρκική φιλία” και προωθεί ουσιαστικά χωρίς όρους την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1996 έως και σήμερα)
– Καταψήφισε δια των ευρωβουλευτών στο Ευρωκοινοβούλιο προτάσεις και όρους για την συμμόρφωση της Τουρκίας (2005)
– Εξέδωσε νόμο για την διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα γυμνάσια της Ελλάδας (2006)
– Επέβαλλε με νόμο ειδικό ποσοστό θέσεων στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ για εισαγωγή των τουρκογενών μαθητών εκτός συναγωνισμού (1996). Όμως, δεν λαμβάνει κανένα μέτρο για μαθητές (νέο)προσφυγικών οικογενειών συμπατριωτών μας από την πρώην Σοβιετική Ένωση, εξοστρακίζοντάς τους επιλεκτικά εκτός της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης
– Εξέδωσε νόμο για εκχώρηση γης και ακινήτων σε τουρκικές οργανώσεις στην βόρεια Ελλάδα (2008)
– Υπερψήφισε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τις τουρκικές αξιώσεις για αναγνώριση τουρκικής μειονότητας στην βόρεια Ελλάδα, στην δικαστική προσφυγή τούρκων σοβινιστών κατά της χώρας (2008)
– Στον ελλαδικό χώρο ένα παλαιό οθωμανικό φιρμάνι για παραχώρηση γης σε συνεργάτες των οθωμανών έχει μεγαλύτερη θεσμική και δικαστική ισχύ για το επίσημο κράτος απ’ ότι το ελληνικό διαβατήριο Έλληνα του Πόντου από την πρώην Σοβιετική Ένωση, που εμπαίζεται από την κυβέρνηση και απελαύνεται, κατά παράβαση του Συντάγματος…


Μετά την απόπειρα της φυσικής εξόντωσης του Ποντιακού Ελληνισμού από το ισλαμο-κεμαλικό καθεστώς της Τουρκίας, η κυβέρνηση φαίνεται να συμβάλλει από κοινού στην επιδίωξη της πνευματικής αλλοτρίωσής του εντός και εκτός της ελλαδικής επικράτειας.

Τα προβλήματα των συμπατριωτών μας (νέο)προσφύγων από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στον ελλαδικό χώρο και στα εκεί ελληνικά προξενεία είναι η προέκταση της υποκρισίας στο ζήτημα της Γενοκτονίας : νομοθετικά και γραφειοκρατικά τερτίπια για την (οφειλόμενη) απόδοση της ιθαγένειας και ταλαιπωρίες χρόνων κάθε οικογένειας, διακρίσεις μεταξύ μελών και χωρισμοί οικογενειών, κρατητήρια και απελάσεις ελλήνων (νόμοι-παρωδίες 2790/2000, 2910/2001 κ.α.), εμπόδια σκοπιμότητας στην αναγνώριση των διπλωμάτων και στην έκδοση αδειών άσκησης επαγγέλματος, αποκλεισμός ελλήνων (νεο)προσφύγων μαθητών και φοιτητών από τα ΑΕΙ, στέρηση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, καταλήστευση υπέρ των υμετέρων της ανταλλάξιμης περιουσίας των Ελλήνων προσφύγων, οικονομική και κοινωνική εξόντωση με στεγαστικά δάνεια αποικιοκρατικής μορφής, πρόστιμα δεκάδων χιλιάδων ευρώ ΙΚΑ και πολεοδομιών σε βάρος των (νεο)προσφυγικών οικογενειών που στοχοποιούνται επιλεκτικά σε μία γενικώς άναρχη και αυθαίρετα δομημένη χώρα, διασπάθιση των ευρωπαϊκών και εθνικών πόρων στο όνομα των (νέο)προσφύγων, καλλιέργεια κλίματος κοινωνικού και κρατικού ρατσισμού σε βάρος τους με την παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης για δήθεν παροχές κ.ο.κ.

Η προκλητική και ταυτόχρονα δουλική κατάθεση στεφάνου στο μαυσωλείο του εγκληματία Μουσταφά Κεμάλ στην Άγκυρα, το 2000 από τον Παπανδρέου Γ. με την ιδιότητα του υπουργού εξωτερικών και το 2008 από τον Καραμανλή Κ. ως πρωθυπουργού, δίνει εύλογα συμπεράσματα για τον εξαρτημένο ρόλο και της παρούσας κυβέρνησης έναντι των τουρκικών επιδιώξεων.
Με τις ενέργειές αυτές προέβησαν από κοινού με το τούρκικο κατεστημένο στην συγκάλυψη της γενοκτονίας. Μας προσέβαλλαν ως λαό και έθνος, αποδίδοντας εκ μέρους μας τιμές στον εγκληματία – υπεύθυνο για τα φρικτά βασανιστήρια και τις δολοφονίες εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων μας. Οι πράξεις αυτές ”αλληλεγγύης” στα εγκλήματα του τούρκικου καθεστώτος αποτελούν ύβρη για την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ιδίως όταν προέρχονται από κυβερνητικά στελέχη – πόσο μάλλον από αρχηγό κυβέρνησης. Τις καταδικάζουμε.
Η σκόπιμη υποβάθμιση και απόκρυψη της γενοκτονίας συνταυτίζεται με συνειδητή μειοδοσία και βάναυση προσβολή της Μνήμης των μυριάδων μαρτυρικών θυμάτων. Η σιωπή των πολιτικών παρατάξεων και προσώπων στην Ελλάδα (εκτός των ελαχίστων εξαιρέσεων) δεν τις απαλλάσσει από τις δικές τους ευθύνες. Εκτός από την καταπόντιση των ηθικών και συμβολικών αξιών, όλοι μαζί εκφυλίζετε και τους όποιους θεσμούς της υπόστασής σας, εφ’ όσον δεν σέβεστε την ομόφωνη απόφαση της Βουλής το 1994 για την επίσημη καθιέρωση (και αποδοχή) της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

Σήμερα, στις 19 Μαΐου 2009, συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία Συντάγματος για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους μάρτυρες και ήρωες της γενοκτονίας. Εκπροσωπώντας και εκφράζοντας δεκάδες συλλογικούς φορείς Αττικής και νότιας Ελλάδας, που βρίσκονται σήμερα εδώ, καθώς και φορείς και πολίτες από όλη την Ελλάδα, απαιτούμε από όλες τις πολιτικές παρατάξεις να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να στέκονται με σεβασμό απέναντι στα μυριάδες θύματα της Γενοκτονίας. Την ευθύνη, όμως, για την αποσιώπηση και την υποβάθμιση του γεγονότος της Γενοκτονίας φέρει η κυβέρνηση.
Οφείλει στους Έλληνες πολίτες, ιδίως στους καταγόμενους από τον Πόντο, που, πέραν του ότι τηρούν το χρέος να τιμούν με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο τις ανεκτίμητες θυσίες, αγώνες και προσφορές των προγόνων μας για το καλό της Ελλάδας, καταβάλλουν και μεγάλο μερίδιο των φόρων για την συντήρηση της νεοελληνικής κρατικής οντότητας και των όσων επίσημα την εκπροσωπούν, τα εξής:

 

– Καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως επίσημης αργίας και Ημέρας Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, με πραγματοποίηση από το επίσημο κράτος των εκδηλώσεων Μνήμης αυθημερόν.
– Άμεση ενσωμάτωση του ζητήματος της γενοκτονίας στην διπλωματική και πολιτική ημερήσια διάταξη, ανάδειξή της στα Διεθνή όργανα, Ε.Ε., Ο.Η.Ε. (επιτροπές, ευρωβουλή, ολομέλεια κ.ο.κ.), διεθνοποίηση του ζητήματος και άσκηση πίεσης στην Τουρκία για να αναγνωρίσει και να αποκηρύξει δημόσια το έγκλημα σε βάρος του Ελληνισμού από τα οθωμανικά-νεοτουρκικά καθεστώτα το 1916-1923. Η αποκήρυξη της Γενοκτονίας και η δημόσια “συγγνώμη” από το ένοχο τούρκικο καθεστώς αποτελεί ηθικό όρο και υποχρέωση των ελληνικών κυβερνήσεων έναντι οιασδήποτε «ελληνοτουρκικής» ή «ευρωτουρκικής» διευκόλυνσης και προσέγγισης. Η άρνηση αποδοχής από την Τουρκία της προϋπόθεσης αυτής υποδηλώνει την πρόθεσή της να εφαρμόζει παρόμοιες τακτικές οποτεδήποτε το επιλέξει το καθεστώς της.
– Πλήρη ένταξη στο Εθνικό Εκπαιδευτικό σύστημα της ιστορίας και του πολιτισμού του Ευξείνου Πόντου, ως εστίας Ελληνισμού, που επί χιλιετίες διέσωσε και διατή-ρησε τον ελληνικό/βυζαντινό πολιτισμό, αναπτύσσοντας κρατικές συγκροτήσεις, είτε αυτόνομα είτε ως τμήμα του Βυζαντίου, συνολικά για 14 αιώνες (ο ελλαδικός χώρος διανύει 180 χρόνια ενιαίας κρατικής συγκρότησης).
– Την άμεση έκδοση υπό την ελληνική Βουλή των μεταφρασμένων σε ξένες γλώσσες τόμων με ντοκουμέντα της γενοκτονίας και αποστολή αυτών στα κοινοβούλια όλων των χωρών. Η άρνηση της Προεδρίας της Βουλής να εκδώσει ντοκουμέντα της γενοκτονίας, που με παραγγελία της ίδιας της Βουλής συγκεντρώθηκαν από τον καθηγητή Κ. Φωτιάδη, θέτει πολλά αναπάντητα ερωτήματα για το ποιες σκοπιμότητες υπηρετούνται με την κυβερνητική κωλυσιεργία στο θέμα αυτό. 

 

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
ΑΘΗΝΑΣ, ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

 


ΑΝΑΛΟΓΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΕΠΙΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ, ενώ προηγήθηκαν ΕΠΙΜΟΝΑ ΕΜΠΟΔΙΑ από την ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (μέσω ΕΠΙΟΡΚΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ στο πρόσταγμα της ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ) να μην ΦΤΑΣΕΙ το ΨΗΦΙΣΜΑ στο ΚΤΗΡΙΟ της ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ.