Ο πόλεμος του Σαακασβίλι και ο εκτεθειμένος Ελληνισμός του Καυκάσου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με τον ίδιο ύπουλο και βρώμικο τρόπο που η διακυβέρνηση Σαακασβίλι υποκίνησε την καταπάτηση των σπιτιών και τις δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος του γηγενούς ελληνισμού στην Γεωργία, τσαλαπάτησε και την έννοια της ολυμπιακής εκεχειρίας με την πολεμική επίθεση στην νότια Οσσετία, την ώρα που ο όλος ο κόσμος ήταν έτοιμος να παρακολουθήσει την έναρξη των ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου. Η βάρβαρη επίθεση στόχευσε τους άμαχους για να εκδιωχθούν από τις εστίες τους, να επιτευχθεί η «απελευθέρωση» της περιοχής από τον αυτόχθονα πληθυσμό και η αντικατάσταση του με εποίκους. Το δοκιμασμένο σενάριο που εφαρμόστηκε με πιο «αθόρυβο» τρόπο κατά του αυτόχθονα ελληνισμού στην Γεωργία από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο έως και τις ημέρες μας.

Από το 2004 καταγγείλαμε την πολιτική Σαακασβίλι για τις επιθέσεις και δολοφονίες σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού στην Γεωργία και την καταπάτηση των περιουσιών του από γεωργιανούς εποίκους με την ανοχή και υποστήριξη των γεωργιανών αρχών. Το 2005, συμβολικά στις 13 Ιουνίου (την ημέρα που το 1949 ο, επίσης γεωργιανός, Στάλιν εξόρισε τον αυτόχθονα Ελληνισμό από την περιοχή), πραγματοποιήθηκαν μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μπροστά στην πρεσβεία και το προξενείο της Γεωργίας στην Αθήνα για τα αιματηρά συμβάντα στην Τσάλκα, όπου έλαβαν χώρα δολοφονίες γηγενών Ελλήνων και συστηματικές καταλήψεις σπιτιών και κτημάτων.

Πριν την επίσκεψη του Μ. Σαακασβίλι στην Αθήνα, το φθινόπωρο 2007, απευθύναμε στην κυβερνητική, πολιτειακή ηγεσία και στην ηγεσία του υπουργείου εξωτερικών που θα τον υποδεχόνταν, επιστολή-καταγγελία για τα συμβάντα, για να θέσουν το ζήτημα στον φασίζοντα Γεωργιανό πρόεδρο, να απαιτήσουν τον σεβασμό της ζωής και των περιουσιών των Ελλήνων στην χώρα του, όπου από 104.000 τουλάχιστον άτομα έμειναν λιγότεροι από 15.000.

Το ελλαδικό Υπ.Εξ. και οι υπόλοιποι τον τραπέζωσαν, του έσφιξαν τα χέρια και τον ξεπροβόδισαν με φιλοφρονήσεις και χαμόγελα που έραψαν στα πρόσωπα τους από νωρίς: τον προσεχή Απρίλιο η γεωργιανή μαριονέτα θα αντιπροσώπευε τη χώρα του στην Σύνοδο του Βουκουρεστίου για την ένταξη της στο ΝΑΤΟ… Η λαλίστατη σε άλλες περιπτώσεις υπουργός εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη: για την απόσχιση του Κοσσόβου, υπέρ ισχυρής «νατοϊκής» Αλβανίας, υπέρ νέων πυραύλων στην Τσεχία και Πολωνία κοκ (όταν δεν κρίνονταν άμεσα ζωές Ελλήνων και δεν ζητήθηκε καν η γνώμη της) δεν βρήκε τίποτα να δηλώσει για τις δολοφονίες δεκάδων Ελλήνων και χιλιάδων Οσετίνων από το καθεστώς του Σαακασβίλι. Πλέον αυτού το ελλαδικό υπουργείο Εξωτερικών, με την πλήρη ευθυγράμμισή του με τις επιλογές Σαακασβίλι στο ζήτημα των ελληνικών περιουσιών στην αυτονομηθείσα Αμπχαζία, συνέπραξε στην επικίνδυνη εκμετάλλευση του Ελληνισμού του Καυκάσου στην πολεμική του πολιτική. Είναι δε πλεονασμός να υπογραμμιστεί πως ακόμα δεν έχει ζητηθεί η άμεση απελευθέρωση και επιστροφή των περιουσιών μας στο έδαφος της ίδιας της Γεωργίας.

Οι ιστορικές εστίες και τα αιώνια βάθρα μας στον Καύκασο λεηλατούνται και σβήνουν με άβουλο παρατηρητή την ελλαδική κυβέρνηση. Μπορούσε τουλάχιστον τα εξής:
– να αναλάβει πρωτοβουλίες, που επανειλημμένα έχουμε προτείνει.
– να καταδικάσει, έστω και τώρα, την ύπουλη επίθεση του καθεστώτος Σαακασβίλι στην Νότια Οσετία.
– αντί να παρακολουθεί άπρακτη τα γεγονότα, να ανακοινώσει αποστολή ανθρωπιστικής και ιατρικής βοήθειας στην Οσετία, όπου στο βόρειο τμήμα της διαμένουν χιλιάδες Έλληνες (πιο ιδιαίτερο λόγο είχε να στέλνει εσπευσμένα κοτόπουλα στην Αλβανία, Τουρκία και Αφρική…?).

ΤΟ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ