Την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, από τις 11.00 π.μ., πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Καλλιθέας προγραμματισμένη ημερίδα – συζήτηση με θέμα: «Ο πόλεμος στον Καύκασο και ο Ελληνισμός στην Γεωργία/Αμπχαζία/Οσετία»

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ από την ΗΜΕΡΙΔΑ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ:
«Ο πόλεμος στον Καύκασο και ο Ελληνισμός στην Γεωργία/Αμπχαζία/Οσετία»

Με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το 23ο Ποντιακό Τριήμερο, που διοργάνωσε ο Παμποντιακός Σύλλογος «η Αργώ» στην Καλλιθέα Αττικής από τις 26 έως 28 Σεπτεμβρίου 2008, με την στήριξη του Δήμου Καλλιθέας. Στις εκδηλώσεις υπήρχε καλλιτεχνική συμμετοχή συλλόγων από Αττική, Εύβοια και Θεσσαλονίκη. Η συμμετοχή πλήθους κόσμου ήταν χαρακτηριστική παρά τον άστατο καιρό του Σαββατοκύριακου, ενώ στην έναρξη η χωρητικότητας 500 ατόμων αίθουσα εκδηλώσεων στο πρώην εργοστάσιο «Ιζόλα» ήταν γεμάτη.

Στα πλαίσια του Τριημέρου, την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, από τις 11.00 π.μ., πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Καλλιθέας προγραμματισμένη ημερίδα-συζήτηση με θέμα: «Ο πόλεμος στον Καύκασο και ο Ελληνισμός στην Γεωργία/Αμπχαζία/Οσετία».
Στην ημερίδα παρουσιάστηκαν οι αρνητικές επιπτώσεις στον Ελληνισμό της περιοχής των πολέμων που άνοιξε η Γεωργία το 1992-93 κατά της Αμπχαζίας και το 2008 κατά της Νότιας Οσετίας, που είχαν ως αποτέλεσμα την στοχευμένη διάλυση των προαιώνιων ελληνικών εστιών στον Καύκασο.

Στην συζήτηση πήραν μέρος δύο έλληνες από το Τσχινβάλι, την πρωτεύουσα της Νότιας Οσετίας, που δέχθηκε σφοδρή στρατιωτική επίθεση στις 7 Αυγούστου, προσκεκλημένοι ειδικά από τον Σύλλογο. Επίσης. Επίσης, γυναίκες ελληνίδες από την Γεωργία και Αμπχαζία, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους με τον πόλεμο 1992-1993, μέλη του Συλλόγου, πλήθος κόσμου, κυρίως έλληνες καταγόμενοι από την πρώην Σοβιετική Ένωση.

Την εκδήλωση συντόνισε ο επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Χρ. Σοφιανίδης, που μίλησε διεξοδικά πάνω στο θέμα. Ενημερωτική εισήγηση για το ιστορικό-πολιτικό παρελθόν της περιοχής Γεωργίας, Αμπχαζίας και Οσετίας έκανε ο δημοσιογράφος κ. Κ. Μαυρόπουλος. Για το θέμα αναφέρθηκε και ο Δήμαρχος Καλλιθέας κ. Κ. Ασκούνης, που πήρε μέρος στην συζήτηση.
Η ιστορικο-πολιτική ενημέρωση ανέδειξε και το γεγονός ότι οι περιοχές Αμπχαζίας, Οσετίας και Ατζαρίας ήταν ανέκαθεν αυτοδιοικούμενες και δεν υπάγονταν στην Γεωργία, που διεκδίκησε την επικυριαρχία τους με στρατιωτικά μέσα. Σε αντίθεση με τους διεθνείς κανόνες περιήλθαν στην Γεωργία ως «δώρο» των γεωργιανών Στάλιν (Ιωσήφ Τζουγασβίλι) και Λαυρέντι Μπέρια, την περίοδο του μεσοπολέμου και της σταλινικής δικτατορίας.

Στην συζήτηση παρουσιάστηκε με στοιχεία η διαχρονική εικόνα των πιέσεων και επιθέσεων σε βάρος του Ελληνισμού στην Γεωργία και Αμπχαζία μετά το 1992. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από τον κ. Σοφιανίδη, η Γεωργία περιλαμβανομένου της Αμπχαζίας, είναι η μόνη περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ όπου μετά την διάλυσή της ο Ελληνισμός αντιμετωπίζει συμπεριφορές ανάλογες με τις σταλινικές πιέσεις και εκκαθαρίσεις περιόδου 1938-1949. Ενώ, ο κ. Μαυρόπουλος ανέφερε ότι στην διάρκεια του πολέμου γεωργιανών-αμπχαζίων, από τον Αύγουστο 1992 έως τον Σεπτέμβριο 1993, δολοφονήθηκαν 453 έλληνες.

Οι καλεσμένοι ομοεθνείς από την Νότια Οσετία περιέγραψαν την απρόσμενη επίθεση που δέχθηκε η πόλη τους από τον γεωργιανό στρατό την νύχτα 7 προς 8 Αυγούστου, από την οποία καταστράφηκαν και τα δικά τους σπίτια. Εμφανώς ταραγμένοι αφηγήθηκαν μέρος των όσων έζησαν, όταν όλα γύρω τους ισοπεδώνονταν από το βαρύ πυροβολικό, αεροπορικούς βομβαρδισμούς, βόμβες διασποράς, τις συστοιχίες «Grad» που ισοπεδώνουν μονομιάς και αδιακρίτως εκτάσεις δεκάδων στρεμμάτων και κανονικά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ούτε στα αμιγώς πολεμικά πεδία μαχών. Εντύπωση προκάλεσε η μαρτυρία τους ότι ανάμεσα στους επιτιθέμενους υπήρχαν μισθοφόροι από τρίτες χώρες, όπως ελεύθεροι σκοπευτές γυναίκες (οι ενδείξεις τις κατατάσσουν ως ουκρανές), σκουρόχρωμοι άνδρες που κατατάσσονται στους λεγόμενους αφροαμερικανούς, ακόμα και άνδρες που κατατάσσονται ως προερχόμενοι από χώρες της Άπω Ανατολής, ενώ χρησιμοποιήθηκαν τεθωρακισμένα, οχήματα προσωπικού και όπλα ουκρανικής και αμερικανικής προέλευσης. Η επίθεση στοίχισε και τη ζωή ενός τουλάχιστον έλληνα. Οι καλεσμένοι αφηγήθηκαν, πως βοήθησαν την σύζυγο και τα δύο παιδιά του να τον θάψουν στο πλησιέστερο χωριό, επειδή δεν μπορούσε πια να ταφή στο κοιμητήριο της πόλης. Όταν έληξαν οι συγκρούσεις και αφού πέρασαν 40 ημέρες μετέφεραν την σωρό στο νεκροταφείο της πόλης. Με την επίθεση βομβαρδίστηκαν και καταστράφηκαν τις πρώτες ώρες το νοσοκομείο της πόλης, τα κοινωφελή κτίρια, σχολεία, το κτίριο της τηλεόρασης, πολυκατοικίες, ήτοι μη στρατιωτικοί στόχοι.

Οι γυναίκες από την Αμπχαζία και την Γεωργία αφηγήθηκαν τις δοκιμασίες και τους εκβιασμούς που έζησαν οι οικογένειές τους με την έναρξη των εχθροπραξιών γεωργιανών και αμπχαζίων τον Αύγουστο 1992. Ο πρώτος αυτός πόλεμος τερματίστηκε τον Σεπτέμβριο 1993. Έκτοτε και έπειτα, τόσο οι αμπχάζιοι όσο και οι γεωργιανοί – ο καθένας στην περιοχή του – με την απειλή των όπλων καταπάτησαν σπίτια και νοικοκυριά των αυτοχθόνων ελλήνων, με κάλυψη των τοπικών αρχών τους. Η κυρία Ελευθεριάδη ανέφερε χαρακτηριστικά ότι δέχθηκε απειλή για την ζωή της όταν επισκέφθηκε το σπίτι της στο Σοχούμι – ο αμπχάζιος καταπατητής βγήκε να τους υποδεχτεί με αυτόματο «καλάσνικοβ». Η κυρία Πουρουτίδη διηγήθηκε πως καταλήφθηκε το πατρικό της σπίτι στην Αμπχαζία. Εργάζονταν ως νοσηλεύτρια και προσέφερε υπηρεσία πάνω από δύο δεκαετίας σε κρατικό νοσοκομείο, που ήταν υπό γεωργιανή διοίκηση. Στον πόλεμο νοσήλευε χωρίς ωράρια γεωργιανούς τραυματίες πολέμου. Έμεινε χωρίς σπίτι, στο τέλος έπρεπε να φύγει για να παρέχει ασφάλεια στον μικρό της γιο. Οι γεωργιανοί συνάδελφοί της στο νοσοκομείο της μετέφεραν τελεσίγραφο: εάν φύγει θα εκτελεστούν όλοι οι συγγενείς της. Μετά από ένα χρόνο την εντόπισαν συγγενείς της από την Νότια Ρωσσία. Την έψαχναν και σχεδόν την θεωρούσαν νεκρή. Οργάνωσαν ολόκληρη μυστική επιχείρηση διαφυγής της ιδίας και του γιου της.

Στην ημερίδα προβλήθηκε βίντεο από τις μαζικές κινητοποιήσεις του Παμποντιακού Συλλόγου «η Αργώ» στην Αθήνα : της 13-06-2005 στο προξενείο και στην πρεσβεία της Γεωργίας στην Αθήνα, ως έντονη διαμαρτυρία και καταγγελία των συστηματικών επιθέσεων και δολοφονιών σε βάρος των ελλήνων στην Γεωργία με την ανοχή και υπόθαλψη των γεωργιανών αρχών, και της 28-04-1993, στην πλατεία Συντάγματος, με πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου, που αποτέλεσε την κορύφωση της διαμαρτυρίας προς την ελλαδική κυβέρνηση για την εγκατάλειψη στο λιμάνι του Σοχούμι (Αμπχαζία) εκατοντάδων ελληνικών οικογενειών από τις αρχές του χειμώνα 1992. Δυστυχώς, μόνο έτσι η κυβέρνηση και το υπουργείο εξωτερικών σύρθηκαν στην έναρξη της προετοιμασίας και αποστολή πλοίου στις 13 Αυγούστου 1993, αφού κωλυσιέργησαν επί ένα ολόκληρο χρόνο (είχε προηγηθεί και άλλη συγκέντρωση από τον Σύλλογο, στις 29-03-1993, έξω από το υπουργείο εξωτερικών).

Ο Επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου ενημέρωσε για τις καθοριστικές ενέργειες του φορέα σε σχέση με το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δολοφονιών, καταπατήσεων και καταστροφής των ελληνικών ιδιοκτησιών στην Γεωργία και Αμπχαζία, που λαμβάνουν χώρα από το 1992 και με σχετικά πρόσφατες εξάρσεις. Ανάμεσα στις ενέργειες αυτές είναι και οι εξής:
Το θέμα τέθηκε, με την συνεργασία ευρωβουλευτών, στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Απρίλιο 2005, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Φεβρουάριο 2006, στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) τον Φεβρουάριο 2006 και μετέπειτα. Ενημέρωσε με υπόμνημα και στοιχεία την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Βουλής τον Φεβρουάριο 2007 και το 2008. Απηύθυνε διαμαρτυρία στον πρόεδρο της Γεωργίας Μ. Σαακασβίλι κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα τον Οκτώβριο 2007, ενημερώνοντας ταυτόχρονα με αναλυτικό υπόμνημα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Βουλής, τον Πρωθυπουργό, την υπουργό και αρμόδιο υφυπουργό εξωτερικών. Προέβη στην ενημέρωση του υπουργείου εξωτερικών, ιδίως από το 2004 έως και σήμερα, με συγκεκριμένες και έγκυρες προτάσεις. Ενημερώθηκαν με αναλυτικά υπομνήματα οι επικεφαλείς των κομμάτων και βουλευτές. Το ζήτημα τέθηκε σε συζήτηση με επερώτηση στην Βουλή τον Οκτώβριο 2007. Πραγματοποίησε παράσταση μπροστά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Μάιο 2006. Έθεσε το ζήτημα με κεντρική εισήγηση στο 6ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού στην Αθήνα το 2006, όπου έλαβε ομόφωνη αποδοχή των συνέδρων και επί των προτάσεων. Πραγματοποίησε έγγραφη παρέμβαση στον Γενικό Εισαγγελέα της Αμπχαζίας τον Δεκέμβριο 2007 και Ιανουάριο 2008. Πραγματοποίησε παρέμβαση προς την Γενική Προεδρεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2007, ενημερώθηκε δε η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου το 2008. Το Δημοτικό Συμβούλιο Καλλιθέας έλαβε τον Οκτώβριο 2007 καταγγελτικό Ψήφισμα για την στήριξη του Ελληνισμού στην Γεωργία. Πραγματοποίησε επανειλημμένα μαζικές, ενημερωτικές συνελεύσεις με τους έλληνες πρόσφυγες από την Αμπχαζία και την Γεωργία.

Με μοναδική πρωτοβουλία και δικές του δαπάνες προέβη στην δειγματοληπτική, αναλυτική καταγραφή καταπατημένων σπιτιών, κτημάτων και των ιδιοκτητών τους από όλη την Ελλάδα. Από τον Οκτώβριο 2007 προέβη στην κατάθεση των στοιχείων στο υπουργείο εξωτερικών, προκειμένου να αφυπνίσει για άλλη μία φορά την αδιάφορη ηγεσία του. Έτσι, ο Σύλλογος με τις δικές του δυνάμεις έπραξε όλα εκείνα που δεν έκαναν το υπουργείο εξωτερικών, καμία ομοσπονδία ή οιοσδήποτε άλλος φορέας.

Ήδη, συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την κατάθεση των καταγεγραμμένων στοιχείων, χωρίς να υπάρχει από το υπουργείο εξωτερικών κανένα πρακτικό αποτέλεσμα, ούτε ενημέρωση για την τύχη των εκατοντάδων σπιτιών των ελλήνων της Γεωργίας και Αμπχαζίας και πολύ περισσότερο για την διασφάλιση ασφαλούς επανόδου των Ελλήνων στις εστίες τους ή για την αποζημίωση των όσων δεν επιθυμούν πια να επιστρέψουν.

Ακόμα και ο γεωργιανός Συνήγορος του Πολίτη της Γεωργίας, μιλώντας στην γεωργιανή βουλή τον Δεκέμβριο 2005, αναφερόμενος σε συγκεκριμένα στοιχεία και γεγονότα για τις επιθέσεις σε βάρος των ελληνικών νοικοκυριών εκεί, αιτιολόγησε την έντονη διαμαρτυρία του Παμποντιακού Συλλόγου ”η Αργώ” τον ίδιο χρόνο έξω από την πρεσβεία της Γεωργίας στην Αθήνα.
Το δε ελλαδικό υπουργείο εξωτερικών κάνει επίδειξη αλαζονείας προς τον Σύλλογο, παρά τις καθοριστικές παρεμβάσεις του για να επιληφθεί ουσιαστικά με το όλο ζήτημα. Η ηγεσία του υπουργείου, αντί να προβεί στην ουσιαστική παραπέρα αξιοποίηση του ογκώδους έργου του Συλλόγου, κατέφυγε στην ”ενοικίαση” του πρόθυμου και ακατάρτιστου ελλαδικού προεδρείου της λεγόμενης Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ποντίων Ελλήνων (ΔΙΣΥΠΕ), που περιφερόμενο συμπράττει στον εκτροχιασμό του ενοχλητικού για το ελλαδικό Υπ. Εξ. αυτού ζητήματος στις καλένδες.
Το μεν υπουργείο εξωτερικών, υπηρετώντας αλλότριους σκοπούς, έπληξε ακόμα περισσότερο τον πολύπαθο Ελληνισμό της Αμπχαζίας, αναθέτοντας ερήμην του, τον Οκτώβριο 2007, αυτόκλητα και αυθαίρετα, ως άκλητος διαχειριστής, τις περιουσίες του στον προαναγγελθέντα αποτυχημένο εχθρό της Αμπχαζίας Μ. Σαακασβίλι για να τις εντάξει στο γεωργιανό πρόγραμμα ”My Home”. Οι δε του ελλαδικού προεδρείου τις λεγόμενης ΔΙΣΥΠΕ, επίσης αυτόκλητα και αυθαίρετα, ερήμην και πάλι των γηγενών Ελλήνων της Αμπχαζίας, συνέπραξαν πραξικοπηματικά από ασχετοσύνη και ένεκα σχετικών επιχορηγήσεων.

Ο αρμόδιος υφυπουργός εξωτερικών παραπληροφόρησε τα μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Βουλής, στην συνεδρίαση της 28-08-2008, αναφερόμενος με χονδροειδείς ανακρίβειες για τις προτάσεις του Π.Σ. «η Αργώ», προκειμένου να αποσοβήσει τα όσα ο φορέας έχει επισημάνει. Έσπευσε, μάλιστα, να συστήσει στα μέλη της Επιτροπής να μην δίνουν βαρύτητα σε όλα όσα διαβάζουν σε έγγραφα που λαμβάνουν.

Το ότι δεν τέθηκε ποτέ επίσημα και δημόσια από το ελλαδικό υπουργείο εξωτερικών αντίδραση-καταδίκη σε διεθνές και διμερές επίπεδο για τις επιθέσεις και τις δολοφονίες σε βάρος των ελλήνων στην Γεωργία, όπως και για την καταπάτηση εκατοντάδων περιουσιών με ανοχή των εκεί αρχών, αποτελεί από μόνο του σοβαρότατη παράβαση των υποχρεώσεων της ιθύνουσας ηγεσίας απέναντι στους έλληνες πολίτες και ομογενείς. Εδώ και καιρό με την συμπεριφορά και τις επιλογές της η ηγεσία του υπουργείου αποτελεί μέρος του προβλήματος.

Με την περάτωση της ημερίδας-συζήτησης ελήφθησαν ομόφωνα τα πιο κάτω συμπεράσματα και αποφάσεις:

• Εκφράζεται ομόθυμα η αντίθεση στις πολεμικές επιθέσεις που έλαβαν χώρα από τα καθεστώτα της Γεωργίας τον Αύγουστο 1992 και 2008. Οι συγκρούσεις επέφεραν την αστάθεια της περιοχής, ενώ κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών και μετά το πέρας αυτών ομάδες σοβινιστών, γεωργιανών και αμπχαζίων, σε επίπεδο αρχών και υφιστάμενων μηχανισμών υποκίνησαν ένοπλες επιθέσεις σε βάρος των αυτοχθόνων εθνικών μειονοτήτων, όπως είναι οι έλληνες. Επιθέσεις, όπως και εγκλήματα με ανθρώπινα θύματα, σε βάρος ελλήνων πραγματοποιήθηκαν από οργανωμένες ληστοσυμμορίες γεωργιανών, γεωργιανών-σβάνων και φίλα προσκείμενων εποίκων από Ατζαρία, Αζερμπαϊτζάν και άλλες περιοχές. Σπίτια και κτήματα ελλήνων έχουν καταληφθεί με ένοπλη βία και τρομοκρατία, με ανοχή των αρχών.
• Καλούνται οι αρχές της Γεωργίας και Αμπχαζίας, που συνέπραξαν στις πιο πάνω ανομίες, ενθαρρύνοντας ομοεθνείς τους καταληψίες με έκδοση εγκυκλίων περί κατοχύρωσης των ”απροσδιόριστων” ακινήτων, να διασφαλίσουν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα που προβλέπονται από τις διεθνείς συμβάσεις και να προβούν άμεσα στην επιστροφή των ιδιοκτησιών ελλήνων, νυν και πρώην συμπολιτών τους.
• Το υπουργείο εξωτερικών της Ελλάδας, με την κατά κανόνα αδιαφορία και υποκρισία του, συνέβαλλε και εξακολουθεί να συμβάλλει στην επιδείνωση της κατάστασης του Ελληνισμού στον Καύκασο. Με τον ίδιο τρόπο που υπηρετεί εδώ και χρόνια τον ψεύτικο εξαγνισμό της ”συμμάχου” Τουρκίας ένεκα της δήθεν υποψηφιότητάς της για την Ευρωπαϊκή Ένωση, υποβαθμίζοντας και αποκρύπτοντας την Γενοκτονία που διέπραξε το τουρκο-κεμαλικό καθεστώς σε βάρος του Ποντιακού Ελληνισμού, αποσιωπώντας την καταπίεση στις ποντιόφωνες περιοχές του Ιστορικού Πόντου, την καταστροφή των μνημείων μας εκεί, της ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητας της περιοχής, αποσιώπησε και τα εγκλήματα του γεωργιανού καθεστώτος σε βάρος του Ελληνισμού στην Γεωργία ένεκα της υποψηφιότητάς της στο ΝΑΤΟ.
  Καλείται η ηγεσία του υπουργείου να δείξει έμπρακτο ενδιαφέρον και αποτελέσματα για τα όσα επανειλημμένα της έχουμε επισημάνει σε σχέση με την κατάσταση του Ποντιακού Ελληνισμού στην Γεωργία και Αμπχαζία και σε σχέση με τα ζητούμενα από τις αρχές τους.
• Ιδιαίτερα καταδικαστέα είναι η όποια ηθελημένη και μη σύμπραξη ανήξερων και βολικών στην πιο πάνω πολιτική του υπουργείου οργανώσεων, που αυτοπαρουσιάζονται ωσάν εκπρόσωποι του Ελληνισμού της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ή εν γένει του Ποντιακού Ελληνισμού, ζημιώνοντας πολλαπλά με τις ενέργειές τους όλους εκείνους τους οποίους ουσιαστικά δεν εκπροσωπούν.
• Καλούνται η κυβέρνηση και τα κόμματα να ενσκήψουν για την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και στον ελλαδικό χώρο. Παράδειγμα της όλης κατάστασης, που διαμόρφωσε η υποκρισία των κυβερνητικών ιθυνόντων και η ασχετοσύνη των ως άνω βολικών συνεργατών τους, είναι και το γεγονός πως στον ελλαδικό χώρο, που βρίθει από αλλογενείς μετανάστες οι οποίοι νομιμοποιούνται μαζί με τις οικογένειές τους έναντι χρηματικής εισφοράς, οι έλληνες από την πρώην ΕΣΣΔ απελαύνονται για τυπικούς λόγους. Σε χιλιάδες άλλους ”νόμιμους” έλληνες δεν αναγνωρίζεται η εργασιακή τους προϋπηρεσία που πραγματοποίησαν στην πρώην ΕΣΣΔ. Σε κανέναν έλληνα ποντιακής καταγωγής, που συνταξιοδοτήθηκε σε χώρα της πρώην ΕΣΣΔ, δεν δίδεται σύνταξη. Με διάφορα τερτίπια καταξιωμένοι επιστήμονες δεν αφήνονται να εργαστούν στην Ελλάδα. Αριστούχοι μαθητές, απόφοιτοι ΜΕ στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, μένουν έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση ελλείψει απλής νομοθετικής ρύθμισης κ.ο.κ.
• Τα αποτελέσματα της ημερίδας-συζήτησης να κοινοποιηθούν στους συλλόγους και στον τύπο.