Εκδήλωση, για τα σταλινικά εγκλήματα που στόχο είχαν τον Ποντιακό Ελληνισμό και τις εστίες μας στη Μαύρη θάλασσα.

 Στις 13 Ιουνίου 2015 ο Παμποντιακός Σύλλογος «η Αργώ» σε συνεργασία με το Κέντρο Στήριξης Ποντιακού Ελληνισμού από την πρώην Σοβιετική Ένωση του Δήμου Καλλιθέας (ΚεΣΠΕ) πραγματοποίησε εκδήλωση με αφορμή την συμπλήρωση 66 χρόνων από τις σταλινικές μαζικές εξορίες σε βάρος του αυτόχθονος Ελληνικού πληθυσμού των παράλιων της Μαύρης θάλασσας.

Η εκδήλωση έλαβε χώρα στο χώρο του ΚεΣΠΕ, παρουσία πλήθους κόσμου και με την συμμετοχή ηλικιωμένων συμπατριωτών μας – μαρτύρων, που βίωσαν τις σταλινικές διώξεις και την μεγάλη εξορία του 1949.

Τον συντονισμό και την εισήγηση της εκδήλωσης είχε ο επίτιμος Πρόεδρος του Π.Σ «η Αργώ», αντιδήμαρχος Καλλιθέας κ. Χρ. Σοφιανίδης. Ο επίτιμος Πρόεδρος εισήγαγε τους παρευρισκόμενους στα γεγονότα της νύχτας 13ης προς ξημερώματα 14ης Ιουνίου 1949. Αναφέρθηκε, επίσης, στα επίκαιρα ζητήματα που απασχολούν τον Ρωμαίικο Ελληνισμό στον ελλαδικό χώρο, αλλά και εκτός αυτού (πρώην ΕΣΣΔ, ιστορικός Πόντος), καθώς και στα σύγχρονα προβλήματα της αλλοτριωμένης σε μεγάλο βαθμό νέο-ελλαδικής κοινωνίας. Επίσης, άκουσε όλους τους ομιλητές και απάντησε στις ερωτήσεις, που του ετέθησαν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης.

Την εισηγητική ομιλία έκανε ο κ. Χριστ. Κεσανίδης, διδάκτωρ τεχνικών επιστημών στην πρώην ΕΣΣΔ, γεννημένος στην Μιχάϊλοβκα Αμπχαζίας το 1937, ο οποίος διάβασε αποσπάσματα από το ανέκδοτο βιβλίο του «Εξορία των Ελλήνων στην ΕΣΣΔ το 1949» (Выселение греков СССР в 1949 году).

Τις προσωπικές τους αναμνήσεις μοιράστηκαν σε κλίμα συγκίνησης ο κ. Ιωάννης Μυστακοπουλός, η κα Νίνα Χαραλαμπίδου, η κα Σ. Κεσισίδου, ο κ. Στ. Εφραιμίδης, η κα Π. Φουντουκίδου, περιγράφοντας τα γεγονότα όπως τα έζησαν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.

Τα σπίτια, κτήματα, καλλιεργημένα χωράφια καταπατήθηκαν και δωρίθηκαν με διατάγματα, όπως και τα αγροτικά ζώα, στους συντοπίτες του Στάλιν και Μπέρια, νεοφερμένους γεωργιανούς, που ζούσαν σε σχεδόν πρωτόγονες συνθήκες στα βουνά της Γεωργίας και Αμπχαζίας.

Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην ζωή της πολυπληθούς Ελληνικής κοινότητας στους τόπους των εστιών μας, στα παράλια του Ευξείνου Πόντου, στην Αμπχαζία, πριν την εξορία, στην τραγική διαδρομή 14ων μερόνυχτων σε σφραγισμένα ξύλινα βαγόνια μεταφοράς οικοδομικών υλικών συνοδεία ένοπλων στρατιωτών, καθώς και στους τόπους εξορίας στην Κεντρική Ασία, στις άνυδρες στέπες του Καζαχστάν, όπου η σκληρή τους δουλειά συνέβαλλε τα μέγιστα στον επιπολιτισμό και ανάπτυξη του Καζαχστάν και της ευρύτερης περιοχής.

Στο τέλος της εκδήλωσης οι παρευρισκόμενοι δοκίμασαν Ποντιακά σπιτικά ζυμωτά και μεζέδες, που ετοίμασαν γυναίκες μέλη και φίλες του Συλλόγου.